O, wat zou ik een hoop in Nederland willen veranderen. Het zal wel heel naïef klinken, maar ik heb nooit zo goed begrepen hoe die wetten allemaal tot stand komen. Want hoe is het mogelijk dat de moordenaar van een politicus weer vrijkomt? Niet dat het ook maar íets uitmaakt wíe er vermoord wordt, maar ik denk altijd, mensen die zoiets doen, moeten toch wel een soort kortsluiting hebben in hun hoofd. Moet je je als normaal mens eens proberen voor te stellen dat je iemand moest vermoorden... Ik kan er niet eens aan dénken! Alleen al een sneetje maken zou mijn maag al van omhoog komen!
Maar ik kan er met mijn verstand niet bij, dat er mensen zijn die om wélke overtuiging dan ook, iemand van het leven kunnen beroven. En wat voor straf staat er op?? Als ik denk aan alle onschuldige mensen die bij aanslagen van het leven worden beroofd. Een leven dat nog zóveel verwachtingen had voor de toekomst. Het verdriet voor hun naasten! Gezinnen die uit elkaar worden gerukt. Wiens leven nóóit meer normaal zal zijn. Plús dat er alleen maar meer haat door gekweekt wordt. En dan de levens van betrokken kinderen. Er kán gewoon niets ergers zijn dan je kind te verliezen. Het lijkt mij dat je daar nooit meer overheen komt. Als je je ouders moet verliezen, die eigenlijk een gedenkwaardige leeftijd hebben bereikt, is het nóg moeilijk te verteren dat je ze nóóit meer zult zien. Maar dát is de normale weg en de troost die je dan hebt is in elk geval dat ze gewoon uitgeleefd waren.
Hoe is het mógelijk dat er om etnische redenen mensen zoveel leed wordt aangedaan! Ik geloof en hoop nog steeds dat het anders kan! Deze mensen die zóveel leed veroorzaakt hebben, zóu ik niet gevangen zetten. Ik zou ze óók niet de doodstraf geven. Dat zou ik een te makkelijke straf vinden. Mijn idee zou zijn deze mensen nooit meer terug te laten keren naar de maatschappij. Oké, ik ben schrijfster en waarschijnlijk met een hoop fantasie, maar ik zou ze bij elkaar zetten. Verbannen. Ergens op een onbewoond eiland, ver van de bewoonde wereld. Net als vroeger het lepra eiland. Er zou geen terugkeer meer mogelijk zijn, maar ze zouden zichzelf moeten zien te redden. En hóe ze dat doen, is dan hún probleem. Níet dat van óns. Ze zijn lotgenoten. Ze hebben allemaal hetzelfde op hun geweten. Geen van hen is meer of minder dan de ander. Ze hebben het recht verspeeld om deel te mogen nemen aan de maatschappij. En als ze elkaar dáár naar het leven staan, dan is dat aan hún.
Tjonge, wat zou dát veel geld besparen. En dat zou zéker goed besteed kunnen worden. Daar zijn ik wéét niet hoeveel problemen mee op te lossen. Neeeee, géén voedselpakketten droppen. Ze moeten zichzelf zien te redden.
Verkrachters zou ik zéker gevangenisstraf geven en een kéiharde aanpak voor genezing. Blijkt later dat diegene weer in de fout gaat, dan wacht hen hetzelfde lot. Verdere misdrijven zoals overvallen, diefstallen enz. dáár zijn de gevangenissen dan voor.
Het is net als het feit dat in de wet staat, dat je bij inbraak niet voor eigen rechter mag spelen. Dat klinkt als: 'Kom maar binnen hoor, neem maar mee wat je wilt. Trek je van mij niets aan...' Verdomme (sorry voor mijn taalgebruik) het is toch míjn huis! Míjn spullen waar ik hard voor heb moeten werken!! En dan mag je je niet verdedigen?? Je moet maar lijdzaam afwachten wat ze met je doen? Loopt het uit de hand en je kan het niet meer navertellen? WIE IS HIER NOU DE GEDUPEERDE??
Ik ken mensen... góeie mensen!! Die zich altijd ingezet hebben voor de minder bedeelden. Vrachtwagens vol voedingsmiddelen werden er naartoe gebracht. Diezélfde minder bedeelden, bonden hun filantropen vast op een stoel in hun éigen huis!! Hun hondje werd mishandeld, terwijl dat beestje alles voor hen was. De mensen hielden er een trauma aan over voor de rest van hun leven... En meestal... ja meestal worden dit soort dingen nooit opgelost, omdat er té weinig arbeidskracht is om dit soort delicten op te kunnen lossen.
Het maakt niet uit wie je bent! Of je nou Eskimo, Chinees, Europeaan of homo bent. Kan je het niet met elkaar vinden? Blijf dan uit elkaars buurt! Laat ieder zijn of haar leven leiden zoals hij of zij dat wil! Je kán iemand anders niet opdringen hoe iemand moet leven! Integreren is een prachtig woord, maar het verandert niet je innerlijk. Als je opgegroeid bent met een bepaalde overtuiging, dan is dat ieders recht om daar naar te leven. Maar het is níemands recht en een utopie om mensen een ander innerlijk te willen opdringen. Als iedereen zijn eigen leven leidt en zich niet met de ander bemoeit, kunnen we pas leven in vrijheid! Kun je dat níet, dan ben je verantwoordelijk voor jezélf! Dan ben jíj diegene die zich hoort terug te trekken, met respect voor de ander...
En over wetten gesproken... hoe kán het dat ik een buitenlander zie bij de Sociale Dienst die aankomt in een BMW, terwijl ik niet eens een auto mág hebben?? Terwijl ik alleen een overbrugging aanvraag voor 2 hooguit 3 maanden?? Ik was op dat moment 57 jaar. Op de arbeidsmarkt al lang uitgerangeerd. Voor een luttel bedrag moet je 3 tot 4 keer per week opdraven voor workshops en besprekingen, leren een cv op te stellen (heb ik natuurlijk nooit gedaan met een 40-jarig arbeidsverleden???) waarvoor je zelfs het reisgeld niet vergoed krijgt! Ze vroegen zelfs of mijn póny niet wat zou opbrengen!!??
Hoe ik zover gekomen ben? Ik stopte met werken toen mijn echtgenoot met pensioen ging. Hij zou een toeslag krijgen op zijn AOW. Twee jaar later komt hij te overlijden, dus stopte zijn AOW. Het feit dat mijn moeder overleed, zorgde voor een kindsdeel, waar ik jaren van leefde. Aangezien ik niet ver genoeg kwam tot de lancering van mijn nieuwe boek, was ik genoodzaakt een tijdelijke uitkering aan te vragen. Uiteindelijk was ik veroordeeld tot Bijstand, omdat ik voor WW niet in aanmerking kwam. Ten eerste omdat ik langer dan 4 jaar niet had gewerkt en ten tweede (helemaal van de gekke) omdat ik in die tijd geen WW had aangevraagd (omdat ik na 40 jaar gewoon niet meer buiten de deur wilde werken) zou ik, als ik in de toekomst ooit nog ergens ontslagen zou worden een veel lagere uitkering krijgen, omdat me dan een boete te wachten zou staan...
In eerste instantie ben ik naar de bank gegaan voor een lening als overbrugging, maar die kreeg ik niet omdat ik als schrijfster geen vast maandelijks inkomen heb. Ze vonden het erg vervelend en als pleister op de wonde, adviseerden ze me op internet voor een lening te kijken. Na lang zoeken vond ik eindelijk een geldschieter, waar ik € 290 betaalde voor een bankgarantie en € 600 borg. Na 3 maanden had ik nóg geen geld en bijna dagelijks mails over en weer. Tenslotte was ik het zó zat, dat ik de lening geannuleerd heb en om terugboeking van mijn geld vroeg. Let wel!! Er werd mij toegezegd dat het 3 maanden zou duren voordat ik het op mijn rekening zou hebben!! Na 2 maanden informeerde ik of het al onderweg was. 'Pas als de bank en de advocaat het annuleringsrapport hadden ondertekend...' Conclusie: klinkklare FRAUDE!!
Is dit Néderland??? Is dit het land waar mijn roots liggen?? Is het nou zó moeilijk na een arbeidsverleden van 40 jaar, waarin ik óók voor WW geld heb moeten afdragen, mij voor een paar maanden te helpen? Nee, tegenwoordig moet je buitenlander zijn om ergens voor in aanmerking te komen! En wordt het niet aan hén besteed, dan wel aan een kunstwerk dat de staat aanschaft voor 80 miljoen als statussymbool...
Schandalig dat er zoveel mensen veroordeeld zijn tot de voedselbank. Schandalig dat onze ZZP'ers moesten inleveren in de crisistijd en nog steeds niet is teruggedraaid! Schandalig ook dat onze bouwvakkers door moeten werken tot hun 67ste, terwijl 9 van de 10 keer hun lichaam al vóór hun 60ste opgebrand is door het zware werk! Schandalig dat er geld uit onze portemonée gehaald wordt om de schatkist te spekken! Je sigaretje is niet meer te betalen. Parkeren kost een godsvermogen. Benzineprijzen rijzen de pan uit. Alcohol wordt weer duurder. Wat dacht je van het bedrag dat je betaald aan ziektekosten? Maar dat is nog niet genoeg volgens de staat... Er moet ook nog een eigen risico van € 385 aan vastgeplakt worden... Ik maakte het afgelopen maand nog mee, dat een medicijnfabrikant al een poosje niet kon leveren... Maar iemand die medicijnen slikt, kan niet even stoppen, omdat de fabrikant niet levert toch? Oké, dan schakelen we gewoon een andere fabrikant in... Let wel!! Hetzelfde medicijn... Andere fabrikant... 'Accepteert u dit alternatief? Is het wel hetzelfde? vraag ik. Ja, precies hetzelfde. Oké, prima toch! Houdt u er wél rekening mee dat het alternatief níet wordt vergoed.....????
Ik heb heimwee naar vroegere tijden... Heimwee naar onze gulden... Heimwee naar de douane als je naar Spanje ging... Het was zo leuk om met peseta's te betalen... En dan die Belgische Franken... Italiaanse Lires, waar je stapels van in je portemonéé had...
HELP!! Breng me terug naar mijn geboorteland!!!
Reactie plaatsen
Reacties